Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego we Wrocławiu –
ogród botaniczny założony w roku 1811 na terenie częściowo Ostrowa Tumskiego,
częściowo odzyskanym po zburzonych na rozkaz Napoleona fortyfikacjach miejskich
i po zasypanej północnej odnodze Odry (po tej odnodze rzeki pozostał w Ogrodzie
niewielki staw), ograniczonym dzisiejszymi ulicami Kanonią, Hlonda,
Wyszyńskiego, Sienkiewicza i Świętokrzyską. Jest drugim po Ogrodzie Botanicznym
w Krakowie najstarszym tego typu ogrodem w Polsce.
Obecnie obszar Ogrodu obejmuje 7,4 ha (i 0,33 ha pod szkłem)
i znajduje się w nim około 7,5 tysiąca gatunków roślin (licząc różne ich
odmiany liczba ta sięga 11,5 tysiąca) szklarniowych i gruntowych.
Na terenie ogrodu, głównie w Arboretum rosną: cypryśniki
błotne, mamutowce, sekwoja wieczniezielona, cedry, szydlice, kuningamie,
modrzew polski metasekwoje, cyprysowce Leylanda i sośnice.
Spośród rosnących na terenie Ogrodu drzew za pomniki
przyrody uznano 27 z nich: dęby, cisy, miłorzęby, buki i platany.
 |
Kolegiata Świętego Krzyża i św. Bartłomieja |
