Kopalnia kwarcu "Stanisław" w Szklarskiej Porębie – kopalnia odkrywkowa na wysokości 1050 m n.p.m. w Górach Izerskich
Kopalnia położona jest na północno-wschodnim zboczu wzniesienia Izerskie Garby w Sudetach Zachodnich, w środkowo-wschodniej części Gór Izerskich, w najwyższej, centralnej części Wysokiego Grzbietu Gór Izerskich, między masywem Zielonej Kopy po zachodniej stronie, a Zwaliskiem po wschodniej stronie, około 1,6 km na południe od Rozdroża Izerskiego.
Kopalnia położona jest na północno-wschodnim zboczu wzniesienia Izerskie Garby w Sudetach Zachodnich, w środkowo-wschodniej części Gór Izerskich, w najwyższej, centralnej części Wysokiego Grzbietu Gór Izerskich, między masywem Zielonej Kopy po zachodniej stronie, a Zwaliskiem po wschodniej stronie, około 1,6 km na południe od Rozdroża Izerskiego.
Kopalnia kwarcu Stanisław jest to zakład wydobywczy, eksploatujący kwarc metodą odkrywkową ze złoża żyłowego. Kopalnia położona jest na Izerskich Garbach (na górze Biały Kamień, mającej przed eksploatacją wysokość 1088 m n.p.m.). Poziom wydobywczy położony jest na wysokości od 1050 do 1080 m n.p.m. Jest to najwyżej położony zakłady wydobywczy w Polsce, a nawet w środkowej Europie. Cała najbliższa okolica kopalni Stanisław jest silnie przekształcona przez człowieka. Eksploatacja zamieniła wierzchołek góry w dziurę, industrialny charakter dopełnia ustawiony przed paru laty maszt stacji przekaźnikowej GSM. Produkcja kopalni obejmuje trzy odmiany kwarcu: ceramiczny, najbardziej wartościowy, półceramiczny i hutniczy. Wydobywany kwarc odznacza się bardzo wysoką zawartością krzemionki. Surowiec o takich parametrach doskonale nadaje się do wykorzystania w przemyśle: szklarskim, hutniczym i elektronicznym. Kamieniołom słynie z pięknych okazów kryształów kwarcu. Najpiękniejsze okazy pochodziły z odkrytego kilkanaście lat temu gniazda kaolinu.