Schronisko PTTK „Perła Zachodu” (do 1945 Turmsteinbaude) – górskie schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, występujące obecnie jako gościniec, położone na Pogórzu Izerskim, na terenie wsi Siedlęcin nad Jeziorem Modrym.
Historia
Budynek powstał w 1927 jako gospoda Turmsteinbaude. Działalność schroniska po II wojnie światowej zainaugurowano 8 kwietnia 1950. Obiekt należący do Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego początkowo był bardzo popularny, później praktycznie nieodwiedzany z powodu zanieczyszczenia rzeki Bóbr, której skażone wody doprowadziły do nazwania przez okolicznych mieszkańców i turystów schroniska „Perłą Smrodu”.
Obecnie wraz ze znaczną poprawą sytuacji ekologicznej obiekt zdobywa popularność. Związane jest to również z wyremontowaniem i rozbudową sieci szlaków rowerowych w Dolinie Bobru. Od strony Jeleniej Góry do schroniska prowadzi niebieski szlak rowerowy, wzdłuż rzeki Bóbr. Wiedzie on dalej do Siedlęcina i w kierunku Bolesławca. Od strony Siedlęcina możliwy jest dojazd do schroniska samochodem.
„Gdy stoisz na dole, u stóp zbocza i patrzysz w górę, zadajesz pytanie; czy tam w ogóle da się wejść? i po co ktoś miałby to robić? ale kilka godzin później, gdy stoisz na szczycie i spoglądasz w dół, zapominasz o wszystkim, prócz tej jednej osoby, której obiecałeś, że wrócisz” Toni Kurz
niedziela, 27 października 2024
Perła Zachodu
wtorek, 8 października 2024
Zawory
Zawory (od 550 do 715 m n.p.m., czes. Závora) – szerokie i płaskie stoliwo północnej części Gór Stołowych w Sudetach Środkowych, w południowo-zachodniej Polsce.
Przez Zawory przebiega granica zlewiska mórz: Bałtyckiego i Północnego, jak również granica z Czechami.
Nazwę Zawory pasmo nosi od pojęcia "zawora" znaczącego zamknięcie.
Zawory to zalesione wzgórza charakteryzujące się płaską wierzchowiną i stromymi zboczami, z izolowanymi pagórami sięgające po dolinę Zadrny w Kotlinie Krzeszowskiej i zamykające od północy i północnego zachodu Góry Stołowe. Miejscami na zboczach skalne ściany piaskowcowe. Przebiegająca krawędzią stoliwa granica dzieli pasmo na polską i czeską część. Po czeskiej stronie pasmo nazywane jest "Závora". Granica biegnie krawędzią stoliwa, stąd po polskiej stronie znajdują się strome zbocza oraz boczne odgałęzienia, natomiast po stronie czeskiej zaklęśnięta powierzchnia stoliwa, poprzecinana dolinami potoków, w której centrum wznoszą się Adršpašskoteplické skály.
Po stronie polskiej pasmo ma kształt wąskiego rogala ciągnącego się od okolic Golińska na północnym wschodzie do okolicy czeskich Polic nad Metují na południu. Zawory z trzech stron otaczają Adrszpachskie Skały (czes. Adršpašskoteplické skály). Na szczytowych wierzchowinach: Rogu, Drogosza, Chochoła i Mielnej, brak jest skałek, które występują w znacznej liczbie i o różnorodnych kształtach na zboczach wzniesień, a zwłaszcza w Gorzeszowskich Skałkach pod Gorzeszowem oraz w okolicy między Różaną a Łączną. Ze względu na liczne spłaszczenia i łagodne zbocza na obszar Zaworów dość wysoko wkroczyły tereny uprawne i wsie. Lasy skupiły się w trudniej dostępnych miejscach, przede wszystkim na stromiznach i niedostępnych krawędziach stoliwa.
Dlouhý vrch
Dlouhý vrch ma wysokość 698 metrów i znajduje się w regionie Broumovská vrchovina. Cały obszar jest pagórkowaty, pofałdowany, łagodnie poprzecinany w kierunku północno-wschodnim korytami rzek. Poza nielicznymi wzniesieniami słabo porośnięty lasem.
Jest to teren średnio zaludniony, większość obszaru zajmują pola uprawne i łąki. Poza nielicznymi wzniesieniami obszar słabo porośnięty lasem. Krajobraz przeobrażony, ale w nieznacznym stopniu zurbanizowany.