Rzopik LO vz. 37 Lekki schron czechosłowacki przystosowany do prowadzenia ognia bocznego zwany popularnie rzopikiem (Řopík).

Obiekty vz.37 powstały na podstawie oryginalnej czechosłowackiej koncepcji. Były zminimalizowaną wersją ciężkich bunkrów TO. Od strony nieprzyjaciela była umieszczona gruba ściana szersza od samego schronu. Dzięki temu strzelnice umieszczone w ścianach bocznych były dobrze chronione przed ogniem z przedpola. Strzelnice składały się z metalowych pancerzy, dzięki czemu były znacznie wytrzymalsze. Do obrony bezpośredniej służyły wyrzutniki granatów. Bunkry budowano na przeciwstoku lub obudowywano murem kamiennym i obsypywano ziemią tworząc niewielkie wzniesienie.

Obiekty typu B miały jedną strzelnice do ognia bocznego (B1 - w prawo, B2 - w lewo) oraz jedną do ognia na wprost. Służyły głównie do blokowania dolin górskich lub ważnych dróg przecinających linie umocnień.