Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Zaborowie

Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Zaborowie - pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1376 r. Świątynia jest obiektem murowanym, jednonawowym z masywną czworoboczną wieżą dzwonnicy. Znajduje się w niej dzwon wykonany w 1503 r. Kościół został poddany gruntownej renowacji w latach 1869-1870 r. W skromnie wykonanym wnetrzu znajduje sie tlarz z 1520 r. wykonany w formie bogatego tryptyku.Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa wpisany na listę zabytków.

Zamek w Prochowicach

Zamek w Prochowicach - położony na lewym brzegu Kaczawy, wzmiankowany w 1317 r. Murowany z cegły, wzniesiony na planie czworoboku, z bramą wjazdową od południa. Składał się z wieży obronnej, usytuowanej od południa i budynku mieszkalnego od północy.
W końcu XV wieku został przebudowany i otoczony murem zewnętrznym z wielobocznymi bastejami (jedna z nich zachowana od zachodu). Renesansową przebudowę zamku rozpoczął książę legnicki Fryderyk III w latach 1548-1550 oraz 1580-1582. Od wschodu wzniesiono nowy budynek mieszkalny, połączony z kaplicą zamkową , tworząc dziedziniec zamknięty od południa domem z gankiem wspartym na kamiennych wspornikach.
W latach 1567-1630 zamek był rezydencją książęcą po czym przeszedł w ręce prywatne. W 1612 r . zniszczony przez Szwedów, odbudowany w w 1658 r. Był restaurowany w latch 1835 i 1905. W drugiej połowie lat 30. mieścił się w nim ośrodek wychowawczy dla młodzieży Landjahrlager. W 1945 poważnie uszkodzony. Od 1960 r. były prowadzone prace remontowe.

Kościół Chrystusa Króla w Dłużycach

Kościół Chrystusa Króla w Dłużycach, wzmiankowany w 1209 r. Obecny wzniesiony w XV w., przebudowany w poł. XVII w., restaurowany w XIX w., częściowo uszkodzony w 1945 r., odbudowany w 1957 r. Orientowany, murowany z cegły, jednonawowy, z wieżą od zachodu i węższym, poligonalnie zakończonym prezbiterium. Nad nawą drewniany strop z malowanym plafonem za sceną Zesłania Ducha Świętego, pochodzący z 2. poł. XVII w., a na ścianie całopostaciowy nagrobek hrabiny Niebelschlitz (zm. 1730). 

Pałac Zaborów

Pałac Zaborów - wzniesiono w 1725 roku dla rodziny von Nostitz. Pałac jest budowlą dwukondygnacyjną o rzucie prostokątnym i założeniu dwutraktowym z pilastrowym podziałem elewacji. Na uwagę zasługuje bogato zdobiony, piaskowcowy portal głównego wejścia oraz wspaniały kartusz herbowy umieszczony w trójkątnym tympanonie frontonu. W początkach XIX wieku pałac był przebudowywany z inicjatywy rodu von Prittwitz. W 1906 roku jego rozbudowy dokonał Gotthard Wirtsch i prawdopodobnie wówczas pałac skierowano fasadą frontową na wschód, w stronę parku. Pierwotnie bowiem fasad frontowa zwrócona była na zachód, ku rozległemu dziedzińcowi folwarcznem.
W styczniu 1945 roku wieś znalazła się w pasie ciężkich walk frontowych i kilkakrotnie przechodziła z rąk do rąk. Zniszczeniu uległ wówczas pałac i od tamtej pory pozostaje w stanie daleko posuniętej ruiny. 

Kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego w Ścinawie

Kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego – jest to najcenniejszy zabytek Ścinawy. Pierwsza notka o tym kościele pochodzi z 1209 roku. Poważnej przebudowie uległ w XV wieku. Kościół jest murowany z cegły gotyckiej, trzynawowy, typu halowego, z wydłużonym prezbiterium. Do wykonania dekoracji użyto piaskowca. W zachodniej części budowli dominuje potężna, czworoboczna wieża, w górnej części przechodzi ona w ośmiobok. Góra nakryta ośmiobocznym hełmem zakończonym figurą krzyża. Wewnątrz zachowały się dwa nagrobki kobiet pochodzące z 1595 i 1605 roku. Nagrobki te posiadają bogate zdobienia.

Kościół filialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Jurczu

Kościół filialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Jurczu - obecna budowla została wzniesiona na zrębach starszego założenia w pierwszej połowie XVII wieku, a budowę zakończono zapewne w 1631 roku, o czym informuje napis na dolnej belce jednej z empor. W czasie wojny siedmioletniej kościółek zostali splądrowany i ograbiony przez przebywające w okolicy wojska rosyjskie. Bezpowrotnie zaginęło wówczas wiele starych i cennych przedmiotów liturgicznych. Kościół był remontowany w XIX wieku oraz w 1959 roku, kiedy to usuwano szkody powstałe wskutek działań wojennych w 1945 roku. Nadzwyczaj skromny kościółek jest zorientowaną murowaną budowlą, salową z węższym i wyodrębnionym prezbiterium.