Zamek Nowy Dwór został wybudowany na miejscu pierwotnego grodu, prawdopodobnie na przełomie XII-XIV wieku, za czasów panowania książąt piastowskich z linii świdnicko-jaworskiej Bolka I Surowego lub Bolka II Małego. Pierwszy dokument mówiący o zamku pochodzi z 1364 roku.
Zamek Nowy Dwór zbudowano na skalnym stromym wzniesieniu wzdłuż szczytu o długości około 140 m, z nieobrobionego kamienia łupanego, na planie wydłużonego, załamanego czworoboku, z dostosowaniem do rzeźby terenu. Zamek składał się z XIV-wiecznego zamku górnego, obwodowych murów obronnych i dwóch domów, w których mieściły się stajnie, zabudowania gospodarcze i pomieszczenia dla załogi. Bramę wjazdową ulokowano prawdopodobnie w zachodniej partii zespołu obronnego, w fosie zaś umieszczono zbiornik na wodę. W XVI wieku od zachodu usytuowano zbliżone kształtem do trapezu podzamcze. Dłuższe odcinki jego murów wzmocniono w środkowych partiach, od południa dziobkiem, a półcylindryczną basteją od północy. W XVII wieku podczas wojny trzydziestoletniej twierdza otrzymała fortyfikacje bastionowe.
„Gdy stoisz na dole, u stóp zbocza i patrzysz w górę, zadajesz pytanie; czy tam w ogóle da się wejść? i po co ktoś miałby to robić? ale kilka godzin później, gdy stoisz na szczycie i spoglądasz w dół, zapominasz o wszystkim, prócz tej jednej osoby, której obiecałeś, że wrócisz” Toni Kurz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz