Śnieżne Kotły - najlepiej wykształcone kotły polodowcowe w Karkonoszach z dobrze zachowanymi formami glacjalnymi. Pionowe ściany skalne dochodzą do około 200 m wysokości, górna krawędź Dużego Kotła położona jest na wysokości 1490 m n.p.m. W Wielkim Kotle znajdują się dwa małe Śnieżne Stawki. Duży Kocioł (Wschodni ) ma 800 m długości i 600 m szerokości łącznie z Małym Kotłem (Zachodnim) stanowią ścisły rezerwat przyrody o pow. 127 ha. Nazwa Kotłów wywodzi się z płatów śniegu, które utrzymują się pod pionowymi zerwami skalnymi do późnego lata (w 1970 r. do 2 września). Śnieżne Kotły to również najbogatsze zbiorowisko górskiej flory i to nie tylko w Karkonoszach, lecz także w całych Sudetach. Nad Śnieżnymi Kotłami skałki Czarcia Ambona - punkt widokowy na dno kotłów, obok budynek stacji przekaźnikowej RTV.
„Gdy stoisz na dole, u stóp zbocza i patrzysz w górę, zadajesz pytanie; czy tam w ogóle da się wejść? i po co ktoś miałby to robić? ale kilka godzin później, gdy stoisz na szczycie i spoglądasz w dół, zapominasz o wszystkim, prócz tej jednej osoby, której obiecałeś, że wrócisz” Toni Kurz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz