Kotelní jámy

Kotelní jámy (niem. Kessel Gruben) – podwójny kocioł polodowcowy w Sudetach Zachodnich, w czeskiej części pasma Karkonoszy.

Kotelní jámy położone są w zachodniej części Karkonoszy, w masywie Czeskiego Grzbietu. Ściany kotłów podcinają od południowego wschodu masyw Kotla oraz południa Harrachovy kameny.

Kotelní jámy składają się z dwóch cyrków lodowcowych – na zachodzie (pod Kotlem) Malá Kotelní jáma, i na wschodzie (pod szczytem Harrachovy kameny) Velká Kotelní jáma. Rozdziela je grzęda – Liščí hřebínek. Strome ściany kotłów mają około 350 m wysokości (ok. 1050-1400 m n.p.m.), przy nachyleniu 35 stopni. Dna kotłów znajdują się na wysokości 1200 m n.p.m. Zarówno dna kotłów, jak i doliny poniżej pokryte są blokami granitu, tworzącymi morenę denną, a poniżej morenę czołową. Najniższe moreny występują na wysokości 840 m n.p.m. Największy zasięg długości lodowca wynosił 2000 m.

Kotelní jámy zostały wymodelowane przez lodowce górskie, które powstały w plejstocenie, prawdopodobnie w czasie ostatniego zlodowacenia (bałtyckiego).
Wody

Z Kotelních jám wypływa Kotelský potok, prawy dopływ Jizerki. Ponadto pozostałością po lodowcu jest jedyne jezioro pochodzenia polodowcowego na obszarze czeskich Karkonoszy - Mechové jezírko.

W otoczeniu kotła panuje specyficzny mikroklimat typu subpolarnego, w wyniku czego wykształcił się zespół roślinności alpejskiej i arktycznej, a w pobliżu potoków spotykany jest szereg rzadkich gatunków roślin i zwierząt, którym odpowiada duża wilgotność tego środowiska. Występuje tu sasanka alpejska, modrzyk górski, goździk pyszny, lilia złotogłów, zawilec narcyzowaty, skalnica.