Głazica (niem. Stein Berg) – graniczny szczyt w południowej części Gór Kruczych, 798 m n.p.m. Głazica zbudowana jest z permskich tufów porfirowych (ryolitowych), należących do północnego skrzydła niecki śródsudeckiej. Wzniesienie porośnięte jest lasem świerkowym (monokultura świerkowa), miejscami zachowały się lasy mieszane lub liściaste. Na zachodnim zboczu znajduje sie kopalnia odkrywkowa porfiru i diabazu. Pod wierzchołkiem Głazicy jest ukryty kamień graniczny z 1727 r., oddzielający posiadłości cystersów z Krzeszowa i jezuitów z Pragi.
„Gdy stoisz na dole, u stóp zbocza i patrzysz w górę, zadajesz pytanie; czy tam w ogóle da się wejść? i po co ktoś miałby to robić? ale kilka godzin później, gdy stoisz na szczycie i spoglądasz w dół, zapominasz o wszystkim, prócz tej jednej osoby, której obiecałeś, że wrócisz” Toni Kurz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz