Dąb Chrobry

Dąb Chrobry – dąb szypułkowy, jeden z najstarszych dębów w Polsce. Rośnie w pobliżu rezerwatu przyrody Buczyna Szprotawska w Borach Dolnośląskich w okolicy Piotrowic (województwo dolnośląskie), jednak pod względem administracyjnym zaliczany jest do województwa lubuskiego. Za pomnik przyrody uznany 24 marca 1967. Już przed II wojną światową był chroniony. Jego wiek ocenia się na ok. 760 lat (wykiełkował około 1250 roku).

Chrobry ma silnie rozwiniętą koronę i grube konary przechodzące w gałęzie o bujnym ulistnieniu. Pień i niektóre konary są w środku puste.

Rozpiętość korony wynosi ok. 16 m, wysokość 28 m, a obwód pnia 9,92 m, pierśnica 315 cm. Objętość drzewa to ok. 90 m³ i jest największa wśród dębów polskich (trzeci dąb pod względem objętości drewna znajdujący się w środkowej Europie).